Në portën e faltores së Dodonës pellazgjike shkruhej se në botë mbizotërojne tre fuqi, mençuria, forca, fati. Përmëndësit e parë si OMIRI (Homeri) dhe Herodoti shpjegojnë emrin DODONA të marrë nga perënditë e vjetra pellazgjike. Fatthënësit e DODONËS quheshin siç e thamë më lart: Tomuri, fatthënat Tomure, Tomurosose. Këtë e verteton e ëma e Aleksandrit – Olimpia që kur mori fronin e Mbretërisë së Mollosisë nga i vllai ngulte këmbë në: ‘karakterin jo grek te mbretërisë së saj pellazge’. Çka vertetohet me faktin, kur disa athinas dërguan një delegacion në Dodonë, me qëllim që të bënin një fli për Zotin e Pellazgëve, ajo u dërgoi një letër grekëve, në të cilën shprehte qartë se: Grekët nuk kanë asnjë të drejtë të shkelin tokën Mollose.[1]
[1] Arsim Spahiu, Shteti Epirot, v. 2011
